Morderstwo w Orient Expressie – Herkules Poirot (ocena 7/10)
Najprawdopodobniej najlepszego detektywa na świecie poznajemy w Jerozolimie jak marudzi przy śniadaniu o dwa jednakowe jajka. Chwilę później rozwiązuje jednak sprawę kradzieży drogocennych pamiątek religijnych, o którą zostali oskarżeni trzej duchowni różnych wyznań, a sprawcą MAŁY SPOILER okazuje się szef policji. Herkules może udać się na zasłużony wypoczynek. Jednak podczas podróży pociągiem dochodzi do morderstwa. Trochę głupio zaplanować zbrodnie, w miejscu w którym podróżuje taki mózg, ale widać morderca miał swoje powody. Poirot chcąc nie chcąc bierze się do swojej roboty.
Historia oparta kryminale samej Agathy Christie, i to podobno jednym z najlepszych. Była również kilkukrotnie ekranizowana, w tym w reżyserii autora „12 gniewnych ludzi” Sidneya Lumeta.
Należałem zapewne więc do niewielu szczęśliwców, którzy nie znali rozwiązania zagadki i sam końcowy suspens spowodował pozytywne nastawienie do ekranizacji w reżyserii Kennetha Branagha, znanego z bardzo wystylizowanych i tradycyjnych filmów, a także aktora zakochana w Szekspirze. Widać styl tego reżysera także w tej produkcji i nie zawsze pozytywnie jest to oceniane w kontekście ekranizacji „Morderstwa”. Bo jeśli ktoś od początku zna rozwiązanie nie pozostaje mu nic innego jak szukać atrakcji w wersji filmowej. A ta jest dosyć specyficzna: klaustrofobiczne miejsce śledztwa, bo trudno znaleźć bardziej kameralne niż malutkie przedziały pociągu. W romansach to się sprawdzało, ale w intrydze kryminalnej jest trudniej. Jednak właśnie zdjęcia autorstwa Geoffrey Unswortha to największy atut filmu. Radzi sobie zarówno w zamkniętej przestrzeni pociągu, jak i w ukazaniu zachwycających białością śniegu scenerii krajobrazowych. W mojej subiektywnej ocenie zdjęcia podnoszą ten film na wyższy poziom. Ale też zachowują klimat podtrzymujący atmosferę kryminalną, bez zbędnych fajerwerków. Są momenty, gdy wygląda jakby było to kręcone w zamkniętym studio filmowym – zapewne celowo, dla Branatha ważniejsza jest intryga.
Drugi atut to plejada gwiazd aktorskim Każda, dzięki fabule opartej na krótkich przesłuchaniach, dostaje swoje kilka minut. Przesłuchania są również ciekawie ukształtowane scenograficzne, praktycznie każde jest dopasowane do charakteru podejrzanego. Aktorzy w mojej ocenie wykorzystują swoje kilka minut, ale nie wybijają się poza Branagha, który udanie łączy funkcję reżyserską z odegraniem głównej postaci.
Jak obejrzę ten film drugi raz to dopiero obiektywnie ocenie, czy te atuty filmowe (zdjęcia i aktorstwo) są wystarczające, żeby zaspokoić potrzeby widza znającego rozwiązanie zagadki. Bo pierwsze obejrzenie to dla mnie głównie sama zagadka, która zasłoniła ewentualne mankamenty filmu. Jest on bowiem dość krytycznie oceniany, więc może nie jest tak dobry gdy się zna powieść Christie, albo ekranizację z 1974 roku.
Zwiastun:
Premiera: 24 listopada 2017
Produkcja: USA
Rok: 2017
Gatunek: kryminał, kostiumowy, thriller
Reżyseria: Kenneth Branagh
Scenariusz: Michael Green
Zdjęcia: Geoffrey Unsworth
Obsada: Kenneth Branagh, Penélope Cruz, Willem Dafoe, Judi Dench, Johnny Depp, Josh Gad, Derek Jacobi, Leslie Odom Jr., Michelle Pfeiffer, Daisy Ridley
