Pentameron - baśń dla dorosłych

Pentameron to film w reżyserii Matteo Garone – reżysera „Gomorry” – do czego nie warto się odnosić, bo to zupełnie inna forma sztuki filmowej. Na ekranie prawdziwe gwiazdy aktorskie: Salma Hayek i Vincent Cassel.

Fabuła oparta jest na przeplatających się trzech historiach: królowej za wszelką cenę pragnącej dziecka, małżeństwa pięknej królewny i obrzydliwego ogra, farbiarek dążących za wszelką cenę do odzyskania młodości i zdobycia miłości króla.

W Pentameronie króluje baśniowa magia wykorzystywana na potrzeby ludzkich pragnień, dążeń i fobii. Opowieści są pomysłowe i przykuwają zainteresowanie widza – momentami bawią, ale raczej zmuszają do refleksji, bo mimo że film dzieje się w dawnych czasach w okresie baroku (przenosimy się pewnie z 500 lat wstecz) to problemy są jakże aktualne – aktualizując problemy bohaterów na dzisiaj to: „in vitro, małżeństwo z rozsądku, operacje plastyczne”.

Największym atutem Pentameronu są przepiękne plastyczne zdjęcia. W zasadzie ten film można przede wszystkim oglądać i chłonąć urokliwe kadry. Konieczne trzeba ten film obejrzeć w dobrym kinie. Jak ktoś nie wierzy niech sobie wrzuci w „google” Pentameron i grafika.

Film oparty jest na włoskich baśniach Giambattista Basilego – książki o tym jak grupa ludzi postanawia sobie opowiedzieć 49 historii „z życia wziętych” w ciągu kilku dni. Są tam i magia i czary i zaczarowane zwierzęta, ale wszystko na tle codziennego życia i zwykłych ludzkich problemów. Baśnie Basilego były również inspiracją dla znanych i popularnych nam współcześnie opowiadań jak: Królewna Śnieżka, Rospzunka, Kopciuszek, Kot w butach. Jak kogoś zauroczy film to pewnie warto i poszukać tej pozycji (Polska Oficyna Wydawnicza BGW kiedyś wydała te baśnie, wątpię żeby w księgarniach było, ale może w antykwariatach).