Diego – Maradona w Neapolu (ocena: 9/10)

Diego Armando Maradona. Legenda piłki nożnej. Na boisku geniusz, poza nim osoba barwna i kontrowersyjna.

Po nieudanym epizodzie w Barcelonie na borykającego się z kontuzją Maradonę nie ma chętnych. Dostaje ofertę z Napoli – klubu najbiedniejszego rejonu Włoch mocno obciążonego działalnością mafijną. Maradona zostaje bożyszczem tłumów, a drużyna gra coraz lepiej, aż włącza się w walkę o mistrzostwo. Maradona jest niekwestionowanym liderem. Jego wartość jako piłkarza udowadniają również sukcesy reprezentacji Argentyny. Punktem kulminacyjnym postrzegania Maradony jest półfinału mecz Mundialu Italia 1990 pomiędzy Włochami i Argentyną, który akurat został rozegrany w Neapolu.

Dokument zawiera materiały archiwalne z najważniejszego okresu sportowej kariery Maradony. To głównie fragmenty spotkań, strzelane bramki, kontakt z fanami i dziennikarzami. Rarytasem dla osób pamiętających tamte czasy są fragmenty dwóch wspaniałych mundiali, na których gwiazda Maradony świeciła największym blaskiem. Film unika komentarzy, czasami się on pojawia jedynie w tle. Nie mam praktycznie „gadających głów”, ani współczesnych wspominek. W dużej mierze narracja prowadzona jest z punktu widzenia piłkarza, przez co dokument jest może odrobinę stronniczy ukazując Maradonę jako ofiarę swojej popularności i nałogu narkotykowego. Jednak film nie unika trudnych spraw: kwestii niesportowego trybu życia, licznych skandali, niefortunnych wypowiedzi, a szczególnie afery w jaką popadł piłkarz pod koniec gry w Neapolu. Nawet jeżeli odczucie jest, że było ofiarą to zachowana zostaje obiektywność zdarzeń. Nie przeszkadza również pominięcie istotnych faktów z życia Maradony przed i po okresie gry w Neapolu, ponieważ ukazany w filmie okres był kulminacją kariery sportowej, a równocześnie ukształtowania się charakteru najsłynniejszego Argentyńczyka w karierze.

Twórcy co prawda mieli wymarzony materiał, ale sam fakt że go nie zepsuli, a najwyraźniej wykorzystali w optymalny sposób – to wielkie chapeau bas. Możliwe że odbiór filmu jest uwarunkowany wiekiem: dla widzów którzy pamiętają te czasy z autopsji to prawdziwy rarytas. Może dla współczesnych fanów piłki nożnej wiele wydarzeń trącić myszką, albo być niezrozumiałych. Ale wiele problemów karier sportowych i sposobów radzenia sobie z popularnością jest równie aktualnych, a może nawet bardziej.

Film wpisuje się w dokumentalny tryptyk biograficzny brytyjskiego reżysera Asif Kapadia. Trudno jednak porównywać karierę Maradony do Senny, czy Amy Winehose.

Plusy: